Een puzzel zonder voorbeeld.
"Hoe zit ik dan in elkaar?"
Er is niemand die het weet.
Je zal er zelf achter moeten komen.
Je leidt je leven zoals ieder ander dat doet.
Je leert:
- wie je familieleden zijn.
- hoe materialistische dingen heten.
- dat er normen en waarden zijn.
Maar toch kom je er op een bepaald moment achter dat die puzzeltjes van normen en waarden niet goed liggen.
Ze passen niet echt lekker in elkaar zoals jij dat zou willen.
"Is die puzzel dan misschien anders dan van anderen?"
De ene vindt het heel normaal om te wachten aan tafel tot iedereen klaar is met eten. Bij jou kan het zijn dat je graag van tafel wilt omdat je onrustig wordt van het wachten.
Nu kun je proberen om toch dat puzzelstukje zo aan te passen dat het past en wacht tot iedereen klaar is.
Maar hoe is dat dan gevoelsmatig?
Klopt je puzzel dan?
Kan je de rest van je puzzel nog goed aanleggen als je dat steeds doet?
Je vindt je eigen normen en waarden. Hoe duidelijker je die naar anderen kenbaar kan maken hoe beter het puzzelstukje past.
Maar wat nou als je op school steeds maar niet je puzzelstukje kan aanleggen?
Past het stukje een beetje?
Of past het helemaal niet?
Wanneer ik naar mijzelf kijk dan merkte ik dat er 2 hele grote stukken waren van de puzzel wat ik niet duidelijk kreeg.
De schoolpuzzel paste helemaal niet en mijn pijn in combinatie met krachtverlies kon ik niet plaatsen.
Mijn hele kindertijd en pubertijd had ik geen idee welke puzzelstukjes überhaupt bij elkaar hoorden.
Pas na 32 jaar kwam ik er achter dat ik een hele andere puzzel had dan ze op school gebruikten.
In de afgelopen 6 jaar zijn de stukjes langzaam steeds duidelijker geworden en kon ik ze bij elkaar leggen.
Ik wilde ze graag samenvoegen tot één complete puzzel. Dat lukte pas toen ik de opleiding tot HB-professional had gedaan. Daarna waren alle kleine samengevoegde stukjes een groter geheel geworden van de puzzel en kon ik die neerleggen.
Voor mij was nu de puzzel bijna af op één stuk na.
Dit was misschien na de hoogbegaafdheid het grootste stuk wat onbekend was.
We waren al wel bezig geweest met het aanleggen maar niks paste er in elkaar.
"Hoe frustrerend is het als je de puzzel op geen enkele manier kan aanleggen?'
Ook al heeft iedereen een andere puzzel kan het toch zijn dat sommige stukjes op dezelfde manier aangelegd worden.
Na dat er soms wat hulp werd gegeven voor stukjes zijn we er na 23 jaar achter hoe de hele puzzel in elkaar zit.
Langzaam gaan de laatste stukjes op hun plaats.
Sommige stukjes moet ik nog eerst even goed bekijken voor ik ze kan neerleggen maar toch weet je al wel waar die ongeveer moeten liggen.
"Is een puzzel altijd helemaal af?"
Nee dat denk ik niet.
Het kan zijn dat de puzzel onverwachts groter wordt maar voor nu is het allemaal duidelijk waar elk stukje vandaan komt en waar die hoort te liggen in het geheel.
Ik hoop dat jij ook je puzzel compleet kan maken.
Het geeft mij rust.
Ik hoop voor jou ook. 💋
Patricia de Vries - Tigchelaar
HB-professional
HBspot Enkhuizen