HB'er in beeld
Welkom bij onze rubriek 'HB’er in beeld.'
Bij deze rubriek tonen we een foto van een HB'er die betrokken is bij HBcentrum. Er wordt na het maken van de foto een interview afgenomen. Bij iedere deelnemer stellen we dezelfde vragen. Op deze manier willen we stigmatisering tegengaan en duidelijk maken dat iedere HB'er uniek is en andere begeleiding nodig heeft. Vandaag zien jullie Mark op den Kelder. Hij is 10 jaar oud en zit in groep 7. Mark doet aan voetbal en geniet van diepgaande gesprekken. Hij denkt graag mee over allerlei zaken en hij geniet als deze betrokkenheid wordt gewaardeerd.
Wanneer kwam je erachter dat je
hoogbegaafd bent?
' Het was een keer op een dinsdag dat ik een soort toets ging doen. Dat weet ik nog omdat ik daardoor niet naar een partijtje kon. Ik weet ook nog wel dat mijn opa iets daarvoor was overleden. De toets was best wel moeilijk om te maken en dat vond ik eigenlijk wel heel erg leuk. Twee dagen daarna hoorde ik dat ik een uitzonderlijk hoog IQ heb. Dat verklaarde voor mij direct waarom ik mij bij HBkids zoveel beter voelde dan op school.'
Zijn er momenten waarbij je het gevoel hebt dat je anders bent dan leeftijdsgenoten? Hoe vind je dat?
'Haha, dat gevoel heb ik bijna altijd. Vooral op mijn vorige school. De andere manier van denken was voor mij lastig omdat het veel energie kostte. Bij HBcentrum heb ik veel kinderen leren kennen die wel hetzelfde denken als ik. Toen werd het voor mij steeds duidelijker waarom ik zo moe werd op school. Ik had altijd iedere ochtend buikpijn en was uitgeput als ik thuiskwam. Dit werd steeds minder toen ik naast HBkids ook naar HBplus ging. Daarna ging ik naar een andere school waar we in units werken en ik dus niet hoef te versnellen maar wel op mijn eigen niveau kan werken. Door de combinatie van deze school en HBplus heb ik nu bijna nooit meer buikpijn. In januari heb ik geen HBplus in verband met de Cito’s en dan merk ik vrij snel dat mijn vermoeidheid terugkomt en dat ik ook weer buikpijn krijg. Dit vind ik best wel lastig. Waarschijnlijk ga ik me dan toch weer aan leeftijdsgenoten aanpassen en komen mijn oude kwaaltjes weer terug. Ergens vind ik het lastig dat ik zo overduidelijk anders ben omdat ik maar drie dagen per week naar school kan gaan. Toch heb ik dat nu wel geaccepteerd en samen met school, Marieke en mijn ouders kijken we altijd per schooljaar weer even of ik meer naar school kan gaan. Maar HBplus afbouwen is niet echt aan de orde zolang het in januari nog steeds minder goed gaat. Ik vind het minder erg dat ik anders ben op school omdat ik de kinderen van HBcentrum heb. Ik ben zo anders dat ik waarschijnlijk thuis was komen te zitten als er geen HBplus was geweest. Ik geniet nu van die drie dagen met mijn vrienden in de klas en dat had ik dan gewoon niet gekund.'
Wat vind je het leukste aan
hoogbegaafd zijn?
'Dat je soms dingen sneller begrijpt dan anderen. Ik kan dat eigenlijk niet zo goed uitleggen. Ik geniet bijvoorbeeld heel erg als we bij HBplus iets bespreken en iedereen zo snel denkt. Dan krijg ik rode wangen en gaan mijn ogen stralen. Op school wil ik het eigenlijk geen irritatie noemen als dingen langzaam gaan maar ik word er wel heel moe van. Ik kijk dan naar het plafond en kan dan voor mijn gevoel niet meer naar het bord kijken. Ik hoor alles wel maar op die manier probeer ik prikkels uit mijn omgeving te vermijden en toch naar de uitleg te luisteren. Het liefst heb ik uitleg in een paar korte zinnen en dat ik dan aan het werk kan. Bij deze school houden ze hier meestal rekening mee maar je kunt niet voorkomen dat ik soms toch een klassikale uitleg krijg. Ik merk dat ik me dan direct weer zo ga gedragen als op mijn oude school. Maar het snelle denken vind ik dus eigenlijk het leukste maar ondertussen ook het lastigste aan mijn
hoogbegaafdheid. Dat is gewoon hoe ik het ervaar.'
Wat zou je aan HB’ers mee willen geven die het misschien niet zo leuk vinden om
hoogbegaafd te zijn?
'Gewoon jezelf zijn. Ik raad aan om vooral zelf goed te bedenken wat je nodig hebt en dit ook uit te spreken. Dan kun je het zelf op school uitleggen of je ouders kunnen in gesprek gaan. Het is het handigste als je dit zelf doet als je het kunt. Juffen hebben het vaak druk en afspreken met ouders dat lukt niet altijd. Je hebt er zelf veel profijt van als je kunt vertellen wat er mist of wat je nodig hebt. Ik snap het op sommige momenten wel dat ze het niet zo leuk vinden om
hoogbegaafd te zijn. Daar kunnen we dan ook samen over praten. Dat helpt ook. Ik houd ook wel van relativeren: Je bent nu eenmaal
hoogbegaafd en dat kun je niet niet worden zeg maar. Dat maakt
hoogbegaafd zijn dan meteen veel leuker, vind ik dan. Dankzij mijn
hoogbegaafdheid kan ik naar HBplus en HBkamp. Dat maakt
hoogbegaafd zijn ook leuk. Dat zou ik dan ook als tip geven.'
Hoe zou voor jou je ideale toekomst eruit zien?
'Volgend jaar eerst groep 8 afmaken op deze school en met deze klas. Eigenlijk zoals het dit schooljaar is gegaan in combinatie met HBplus. Ik wil wel kijken of ik het qua prikkels aankan om HBplus aan het einde van groep 8 iets af te bouwen in verband met alle leuke dingen en de musical. Daarna wil ik wel 5 dagen per week op het voortgezet onderwijs proberen maar dan moet ik wel zeker weten dat ik naar HBplus mag gaan als mijn buikpijn terugkomt. Voor mijn gevoel heb ik het echt nodig om die escape naar HBplus te hebben om de volledige schoolgang te laten slagen. Anders ben ik bang dat ik vroegtijdig ga afhaken. En dat ik dan thuis kom te zitten. Ik heb nog geen idee wat ik later wil worden. Ik kijk kort vooruit. Het is nog niet zolang geleden dat het echt niet goed met me ging en ik hooguit een week vooruit kon kijken. Dat was wel echt heel erg zeg maar. Nu kan ik al een paar jaar vooruit kijken en hier ben ik eigenlijk al trots op. Ik kan nu gewoon nog niet vijf of zeven jaar vooruit kijken. Dat komt dan wel weer.'
Wat maakt HBcentrum voor jou zo waardevol?
'Ik denk dat ik vooral de psycho-educatie heel erg hard nodig heb. Dan kan ik gewoon mijn verhaal kwijt en dat vind ik fijn. Iedereen begrijpt wat ik zeg en dat vind ik heel waardevol. Op school kan ik mijn verhaal ook wel kwijt maar dan lijkt het of de anderen dwars door me heen kijken en dat de kern van wat ik zeg niet aankomt. Dat is waarschijnlijk ook de oorzaak van mijn buikpijn als ik te lang niet bij HBcentrum kom. Dan gaan alle ideeën uit mijn hoofd letterlijk in mijn buik zitten. Daarom krijg ik waarschijnlijk ook van die rode wangen als ik na een langere periode eindelijk weer psycho-educatie krijg. Ik vind het ook gewoon heel fijn om over
hoogbegaafdheid te leren en daardoor snap ik nu hoe mijn problemen waren ontstaan en wat ik eraan kan doen. Bij HBcentrum zie ik weleens thuiszitters en dan ben ik heel dankbaar dat ik op tijd naar HBplus kon gaan. Ik vind school wel gewoon leuk en had het erg gevonden als ik daar alles van had moeten missen. Dankzij HBcentrum ben ik geen thuiszitter geworden. Ook het contact met ontwikkelingsgelijken heeft me geleerd dat ik goed ben zoals ik ben. Ik ben niet de enige HB’ er of vreemd ofzo. Ik ben gewoon Mark.'